تاریخ:

ارديبهشت 1392

نویسنده:

محمد رضایی‌پور

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین - چشم انداز- کیفیت

زنجیره تامین به مجموعه‌ای از فعالیت‌های لجستیکی اطلاق می‌شود (شامل حمل و نقل، انبارداری، بسته بندی و توزیع) که منجر به انتقال کالا و یا خدمات از منابع تولید به سمت خریداران و مصرف‌کنندگان می‌شود. بررسی وضعیت موجود این خدمات در ایران بیانگر ضعف ساختاری و فنی در اکثر بخشهای تولیدی خدمات (حمل و نقل، انبارداری و... ) می باشد. در جدول زیر خلاصه حاصل از بررسی وضعیت موجود این خدمات در بخش های قبلی تحقیق، درج شده است. در مجموع وضعیت کنونی خدمات لجستیکی زنجیره تامین فرابخشی ایران مبین این واقعیت است که بخشهای تولید کننده این خدمات از جایگاه مناسبی برخوردار نیستند و با توجه به مشکلات فنی و زیرساختی موجود در پروسه تولید خدمات لجستیک در کوتاه مدت امیدی به تاثیر گذاری مثبت این خدمات بر زنجیره تامین کشور وجود ندارد. در ضمن باتوجه به این که اغلب این بخش ها (حمل ونقل، انبارداری و...) از تکنولوژیهای انرژی بر سنتی برخوردارند. به طور حتم افزایش قیمت حاملهای انرژی در قالب طرح هدفمند شدن یارانه ها موجب افزایش هزینه های تمام شده بخشهای تولیدی این خدمات بیش از پیش می شود و در صورت عدم ارتقاء بهره وری، افزایش قیمت می تواند تبعات منفی چشمگیری در کمیت و کیفیت این خدمات بگذارد و موجب افزایش قیمت تمام شده و درنهایت خروج تولیدکننده داخلی از پروسه تولید خدمات لجستیکی در زنجیره تامین شود . لذا باتوجه به اینکه حل مشکلات زنجیره تامین و عرضه کشور هم اکنون یکی از دغدغه های دولت می باشد. پیشنهاد می شود تا بدنه دولت با دو رویکرد کوتاه مدت و بلند مدت جهت رفع موانع ساختاری این حوزه اقدام نماید. در رویکرد کوتاه مدت دولت می بایست از ظرفیتهای موجود در بسته های حمایتی هدفمند شدن یارانه ها در وزارتخانه های مختلف، حداکثر استفاده را جهت تعدیل تبعات منفی افزایش قیمت انرژی بر روند تولید خدمات لجستیکی کشورنماید. در رویکرد بلندمدت پیشنهاد شده است که دولت جهت هدایت کارآمد بودجه های عمرانی ارگانهای مرتبط در حوزه های همچون حمل ونقل، بسته بندی ، انبارداری و... با الگو گرفتن از تجربه کشورهای همچون امارات در خصوص زیرساختهای لازم برای تقویت خدمات لجستیکی، پروژه ای تحت عنوان ایجاد مراکز لجستیکی به پروژه های طرح تحول اضافه نماید. این بسته می تواند با ایجاد مشوقهای اعتباری و حمایتی لازم، انگیزه سرمایه گذاران بخش خصوصی را جهت ایجاد این مراکز در ایران افزایش دهد. بدیهی است که ایجاد این مراکز نیازمند ابزارهای قانونی متعددی می باشد. لذا طرح فوری موضوع در هیات دولت در اولویت می باشد.