تاریخ:

آذر 1392

نویسنده:

صادق داداشی

کلیدواژه ها:

بازرگانی داخلی

بازرگانی داخلی به واسطة برخورداری از پیوندهای متعدد پیشین و پسین، نه تنها مولفه مهمی در بزرگی یک اقتصاد به‌شمار می‌رود، در رشد و توسعه سایر بخش‌ها نیز از نقش ویژه برخوردار است. اما این نقش در کشور ما بواسطه عدم تعریف دقیق از بخش و ابهام در حدود و ثغور و دامنه موضوعی و فعالیتهای وابسته به این بخش، نتوانسته است در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌های کلان به خوبی تصویر شود. لذا در مرحله اجرا همواره با چالش مشخص نبودن کامل متولی امر مواجه بوده و مدیران اجرایی را در پیچ و خم رفع تداخل و توازی‌ها قرار داده است. در واقع‌ از آنجاکه در مجموعه قوانین و مقررات کشور، وزارتخانه متولی، عمدتا عهده‌دار مدیریت تجارت در بخش کالاهای حساس، ضروری و اساسی بوده است، پس دامنه موضوعی بازرگانی داخلی نیز محدود به تجارت بوده است. این در حالی است که تجارب کشورهای مشابه همچون هند و مالزی و ترکیه نشان می‌دهد که امور تجاری تمامی تولیدات اعم از صنعتی، کشاورزی و حتی فرهنگی نیز در حوزه مدیریتی وزارت بازرگانی این کشورها تعریف شده و اجرا می شود. با این توصیف و با هدف رفع ابهامات موجود و پاسخگویی به مشکلات سیاستگذاری در این بخش و حل اختلاف‌نظرها، این گزارش در پی پاسخ به مهمترین پرسش در شروع سیاست‌گذاری‌های حوزه بازرگانی داخلی است؟ به این ترتیب که: تعریف بازرگانی داخلی چیست؟ اجزای تشکیل‌دهنده نظام بازرگانی داخلی کدام است؟ عوامل موثر بر محیط بازرگانی چه می‌باشد؟ برای این منظور این گزارش به تفصیل به شرح تعاریف و ابعاد ناظر بر نظام بازرگانی پرداخته و سعی بر احصاء تعریف و تعیین حدود موضوعی بازرگانی داخلی دارد.