تاریخ:

1394

نویسنده:

خداداد خدادادی دشتکی

کلیدواژه ها:

تأمین مالی، تحریم، روش استقراضی، فاینانس، تشویق سرمایه گذاری خارجی، قانون برنامه توسعه، موانع حقوقی ، صکوک

امروزه نظر به هزینه بالای اجرای طرح‌های زیربنایی، تأمین مالی و استفاده از تسهیلات خارجی که به فاینانس معروف و در قالب اشکال متعددی است، نقش مهمی در پیشرفت اقتصادی کشورهای در حال توسعه، از جمله ایران می‌تواند ایفا نماید. شرایط حاکم بر اقتصاد و میزان منابع داخلی کشورهای مذبور ایجاب می‌کند تا این گونه کشورها جهت اجرای پروژه‌های بزرگ ، زیربنائی و صنعتی خود از منابع خارجی استفاده نموده و جذب سرمایه‌های خارجی را فراهم سازند. کشورهای سرمایه پذیر باید محیط و بستری مناسب از حیث حقوقی، امنیتی، اقتصادی و روانی فراهم نمایند. لذا نقش کشور میزبان در برقراری ثبات و امنیت در زمینه‌های مذکور بسیار حایز اهمیت است. در این رساله به این مهم پرداخته ایم که ؛ آیا موانع جدی در زمینه جذب سرمایه و منابع مالی خارجی با توجه به اسنادبالا دستی و مقررات در کشور وجود دارد؟ اصولا موانع و کاستی‌های تأمین مالی در کشورهای سرمایه پذیر یکسان نمی‌باشند؛ این موانع و کاستی‌ها بر اساس نوع نظام حقوقی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می‌تواند از کشوری به کشور دیگر متفاوت باشد.بر این اساس پژوهش حاضر ، اهداف زیر را در بر دارد : بررسی و نقد مفاهیم، تعریف‌ها و کارکردها در حوزه تأمین مالی خارجی با توجه به مقررات موجود کشور ایران بعلاوه ساختار مالی کشور از منظر قوت و ضعف مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت اصلاحات پیشنهادی لازم جهت توسعه و کارآمدتر نمودن آن در راستای استفاده بیشتر و بهتر از منابع مالی‌ بین‌المللی به عنوان یک استراتژی توسعه پایدار و از منظرحقوقی مورد اشاره قرار می‌گیرد. تحقیق پیشِ روی ، به صورت توصیفی- تحلیلی است. به عبارت دقیق تر، نگارنده ابتدا به توصیف هر پدیده می‌پردازد و سپس آن را از منظر حقوقی تحلیل می‌نماید.بررسی میدانی و مصاحبه‌های حضوری و مراجعه به سازمان‌های ذیربط و مصاحبه با برخی مسولین ، نیز از دیگر روش‌های مکمل تحقیق بوده است. به نظر نویسنده برای جذب سرمایه و تأمین منابع خارجی موانع قانونی و عرفی ملاحظه می‌شود. بین قوانین و مقررات موجود در خصوص سرمایه‌گذاری خارجی تناقض وجود دارد و از سویی مقررات هم از شفافیت لازم برخوردار نیستند.بر همین مبنا بازنگری و اصلاح مقررات مرتبط با تأمین مالی خارجی و تصویب قوانین جامع و مانع و تدوین دستورالعمل های واقع نگر در خصوص جلب و حمایت از تأمین مالی و تشویق سرمایه گذاران خارجی ضرورت دارد .ضمن این که ایجاد محاکم و مراجع خاص برای حل و فصل اختلافات ناشی از تأمین مالی خارجی در ایران بر اساس آیین دادرسی خاص آن اجتناب ناپذیر می‌باشد .