تدوین بسته سیاستی توسعه مدل تجاری فرانشیز برای اصناف توزیعی در ایران (مطالعه موردی: صنف خواربارفروش)
- تاریخ:
- 1396
- مجری:
- زهرا آقاجانی
- کلیدواژه ها:
- شبکه توزیع کالا، خواربارفروشی، فرانشیز
وضعیت شبکه توزیع کالا در ایران را میتوان با سه مشخصه بررسی کرد. این ویژگی‌ها عبارت هستند از: ترکیب و سهم بازیگران سنتی در مقایسه با بازیگران نوین (ویژگی کمی)، حاکمیت استانداردهای پایین به‌لحاظ فنی و مدیریتی (ویژگی کیفی) و سهم بالای اصناف فاقد مجوز. ریشه اصلی همگی این مشکلاتی را میتوان در عدم حاکمیت قانون جامع و ضعف نهادهای متولی (تعدد و احتمال بروز ناهماهنگی) در این حوزه جستجو کرد. مجموع موارد فوق، مبین ضرورت سازماندهی شبکه توزیع بوده که از مهم‌ترین اجزای آن ایجاد شبکه‌ای از واحدهای خواربارفروشی سازمان یافته (گسترش فرانشیز) است. به‌صورت دقیق‌تر، یکی از راهکارهای نوین‌سازی شبکه توزیع در ایران، برخورداری از مدل‌های تجربه شده در دیگر کشورها می‌باشد. در این میان، استفاده از مدل فرانشیز به‌دلیل حاکمیت مدیریت یکپارچه، پیاده‌سازی استانداردهای فنی و مدیریتی واحد و امکان رصد دائمی فرآیندهای لازم جهت انجام امور تجاری، می‌تواند به‌عنوان یکی از موثرترین شیوه‌های ارتقای عملکرد در حوزه خواربارفروشی در نظر گرفته شود. علیرغم اقدامات انجام شده در این حوزه و مزایای شبکه‌سازی، هنوز عضویت واحدهای توزیعی در شبکه‌های تشکیل شده در ایران با مشکلاتی روبرو است. با توصیفات بعمل آمده، مهم‌ترین توصیه‌های سیاستی این پژوهش که با هدف ارائه راهکارهای عملیاتی جهت گسترش فرانشیز در بین خواربارفروشان در ایران» اجرا گردیده است، شامل ضرورت تدوین پیش‌نویس لایحه جامع فرانشیز جهت تقدیم به مجلس شورای اسلامی (با توجه به عدم وجود قانون خاص فرانشیز)، ایجاد پنجره واحد فرانشیر (با توجه به عدم ثبت فرانشیز در ایران و عدم تعیین متولی مشخص برای آن)، تدوین استانداردهای فنی و مدیریتی لازم در حوزه خواربارفروشی و ابلاغ آن جهت اجرا در سطوح بنگاهی و غیربنگاهی (با توجه به الزام رعایت استانداردهای دقیق و سخت‌گیرانه توسط گیرنده فرانشیز به‌عنوان یکی از مشخصه‌های اصلی این مدل) می‌باشد.