بررسی آثار حقوقی الحاق ایران به کنواسیون ملل متحد در خصوص استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بینالمللی
- تاریخ:
- 1390
- مجری:
- هدی شکیبمنش
- کلیدواژه ها:
- ارتباط الکترونیکی، قرارداد بین المللی، کنوانسیون ملل متحد در خصوص استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی، داده پیام
کنوانسیون ملل متحد درخصوص استفاده از ارتباطات الکترونیکی در قراردادهای بین المللی، آخرین سند مدون در عرصه تجارت الکترونیکی به شمار می آید. هدف از تصویب کنوانسیون رفع موانع حقوقی تجارت بین الملل با به روز رسانی قوانین موجود و هماهنگ ساختن آنها در سطح بین المللی است.این طرح، ضمن نگاه کلی به سند مذکور، درصدد بررسی مزایای آن برای تجارت الکترونیکی و تلاش انجام شده برای ایجاد رویه یکپارچه و همانگ در حقوق کشورها در زمینه قراردادهای بین المللی است که با استفاده از تجارت الکترونیکی منعقد می شود. در ادامه ضمن تطبیق مواد کنوانسیون با مقررات قانون تجارت الکترونیکی، به بررسی مزایای الحاق ایران به کنوانسیون پرداخته می شود. بدیهی است که تاخیر در این رابطه یا سعی در تصویب قانون داخلی معادل، به لحاظ تفاوت عملی قانون داخلی و کنوانسیون بین المللی توجیه پذیر نخواهد بود. قانون تجارت الکترونیک ایران علی رغم نقاط ضعف آن، گام های بلندی برای هماهنگی با قوانین نمونه آنسیترال در باب تجارت و امضای الکترونیکی برداشته است و چون مبنای اصلی کنوانسیون 2005 نیز همین قوانین است، اجرای قانون تجارت الکترونیک در صورت الحاق به کنوانسیون با هیچ اشکالی روبرو نمی شود چراکه هدف کنوانسیون ، ارائه راهکارهای عملی در رابطه با بکارگیری وسائل الکترونیکی در ارتباط با قراردادهای بین المللی است. بنابراین به مصلحت همه کشورهاست که به منظور ایجاد اطمینان و امکان پیش بینی در عرصة تجارت اینترنتی مدرن، این کنوانسیون را بدون حق شرط تصویب کنند. پیوستن به کنوانسیون به ویژه برای کشورهای در حال توسعه از جمله ایران برای مطرح شدن در عرصه بینالمللی ضرورتی اجتناب ناپذیر دارد.