تاریخ:

1390

مجری:

حسن ثاقب

کلیدواژه ها:

موافقت‌نامه تجارت آزاد، امکان‌سنجی، کامل‌کنندگی تجاری، رقابت‌پذیری، فهرست منفی، پتانسل تجاری، آثار رفاهی و تجاری، ایران، اندونزی

برای امکان‌سنجی ایجاد موافقت‌نامه تجارت آزاد (FTA) بین ایران و شرکای تجاری با اتکا به سوابق مطالعات امکان‌سنجی و نظرات کارشناسان، چارچوبی برای ایران ارائه گردید. بر اساس چارچوب مذکور بررسی و مقایسه نظام‌ها و سیاست‌های تجاری ایران و کشور شریک تجاری، فضای اقتصادی و اجتماعی و همچنین ساختار تجارت دو کشور از ملزومات اولیه می‌باشد. وضعیت کامل‌کنندگی یا رقابتی صنایع دو کشور نیز با استفاده از شاخص‌ها و مدل‌های مختلف، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد و در ادامه به ارزیابی پتانسیل‌ها و فرصت‌های تجاری دو کشور پرداخته می‌شود. تعیین فهرست منفی کالایی کشور که نیازمند حمایت در مراحل اجرای FTA می‌باشند نیز از موضوعات دیگر مورد توجه در چارچوب معرفی شده می‌باشد. در پایان نسبت به معرفی فهرست کالایی دو کشور از لحاظ چگونگی اثرپذیری از FTA و برآورد آثار FTA بر کالاهای بالفعل تجاری اقدام می‌شود.امکان سنجی FTA بین ایران و اندونزی حاکی است دو کشور از لحاظ فضای اقتصادی و اجتماعی، دارای پتانسیل‌ها و وسعت بازار مناسب برای کسب منفعت از این همگرایی دو جانبه می‌باشند. اگرچه اندونزی در مقایسه با ایران از تنوع صادراتی و توان رقابتی بالاتری در تولیدات و محصولات غیر نفت‌خام و گاز برخوردار بوده و زمینه‌های مساعدتری برای کسب منافع تجاری بیشتر در FTA دو جانبه احتمالی دارد؛ اما از بعد تخصص در تجارت، صنایع دو کشور امکان کامل‌کنندگی و تامین نیازهای وارداتی یکدیگر را دارند تمرکز هر کشور بر بخش‌های مزیت‌دار و تخصصی خود موجبات کسب منافع دو طرف را فراهم خواهد ساخت. کشور ایران می‌توان با تمرکز سرمایه‌گذاری‌ها در صنایع مزیت‌دار از جمله صنایع شیمیایی، معدنی، فلزی و دیگر صنایع وابسته نسبت به متنوع‌سازی صادرات و کسب منافع مورد انتظار از این همگرایی اقدام نماید.