تاریخ:

1387

مجری:

یوسف حسن‌پور کارسالاری

کلیدواژه ها:

تجارت مکملی ، آسیای جنوب غربی ، ایران

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی و معرفی زمینه های توسعه همکاریهای تجاری از بعد تجارت مکملی ایران با کشورهای واقع در آسیای جنوب غربی می باشد که با استفاده داده‌های پس از تجارت (صادرات و واردات ) طی دوره 1997-2006 و از طریق شاخصهای ترکیبی و بر مبنای کل بخش غیرنفتی و همچنین بخشهای 21 گانه طبقه‌بندی نظام هماهنگ انجام گرفته است. نتایج بررسی نشان می‌دهد ایران در صادرات کالا های غیر نفتی در مقایسه با واردات، با تعداد بیشتری از کشورهای واقع در آسیای جنوب غربی دارای تجارت مکملی است. نتیجه دیگری حاکی است بیشترین تجارت مکملی دوجانبه ایران به تفکیک بخشهای 21 گانه به ترتیب در بخشهای تولید مواد پلاستیکی و کائوچو و اشیاء ساخته شده از آن، ماشین‌آلات، وسایل مکانیکی و الکترونیکی، صنایع کانی غیرفلزی، وسایل و دستگاههای اپتیک و دستگاههای جراحی، ‌مبل و مبل‌های طبی، ‌اسباب‌بازی و سایر مصنوعات، کفش، کلاه، چتر بارانی و گلهای مصنوعی می‌باشد. موقعیت جغرافیایی ایران در منطقه مذکور، اهمیت ویژه‌ای به این کشور به لحاظ صدور کالای مذکور به کشورهای منطقه بخشیده است. ایران با بهره‌گیری از این مزیت، می‌تواند منافع بسیاری را به‌دست آورد و جایگاه اقتصادی خود را در سطوح منطقه‌ای و جهانی ارتقا بخشد. این مهم مستلزم درک واقعیات، بهره‌گیری از فرصت‌ها و کسب آمادگی‌های لازم برای رقابت با رقبای منطقه‌ای و بین‌المللی است.