تاریخ:

1389

مجری:

حسین میرزایی

کلیدواژه ها:

تعدیل قیمت، شاخص‌های رفاهی، تغییرات جبرانی، درآمد معادل، شاخص درست هزینه زندگی وسیستم های تقاضا

در کشورهای در حال گذار از یک سیستم اقتصادی دولت گرا به یک اقتصاد مبتنی بر بازار، آزادسازی بخشهای مختلف اقتصاد شرط لاینفک این انتقال به شمار می رود. درمسیر این انتقال می بایست تعدیل هایی در سیستم اقتصادی به اجرا گذارده شود، ازجمله تعدیل در ساختار قیمتها. مسئله ای که این کشورها و خصوصاً کشور ما با آن مواجه است، آگاهی از اثرات رفاهی ناشی از این تغییرات است، از آنجا که تعدیل قیمت همراه با کاهش تدریجی یارانه ها و حذف آن در یک پروسه زمانی است، تغییرات در اثر حذف این یارانه ها موضوع بسیار حائز اهمیتی است. همانگونه که می‌دانیم اندازه‌گیری رفاه، یکی از مبانی تحلیل سیاستهای بخش عمومی است یک بررسی جامع در مورد مالیات، یارانه ها، برنامه های انتقالی، اصلاح مراقبتهای بهداشتی، مقررات، سیاستهای زیست محیطی، سیستم تأمین اجتماعی و اصلاحات آموزشی باید در نهایت در پی پاسخ به این پرسش باشد که این سیاستها، چگونه بر رفاه افراد اثر می گذارد. عدم اصابت یارانه ها به گروههای کم درآمد و فقیر جامعه یکی از مشکلات پیش روی سیاست گذاران در رابطه با پرداخت یارانه ها مطرح است است. بررسی های زیادی نشان می دهد که یارانه های مستقیم در رابطه با کالاهای خوراکی از کارایی به مراتب بیشتر از پرداخت یارانه در بخش انرژی برخورداراست. بررسی نشان داده اند که در حالیکه سهم اقلام یارانه ای خوراکی در پایین ترین دهک درآمدی در تامین انرژی( کالری مورد نیاز) حدود 86 درصد بوده است اما سهم هزینه کالاهای یارانه ای در مخارج همین دهک درآمدی حدود 40 درصد است. به عبارت دیگر دهک های پایین درآمدی بخش عمده انرژی مورد نیاز خود را ازاقلام یارانه‌ایی دریافت می کنند در حالیکه سهم هزینه این اقلام از مخارجشان به همان نسبت دریافت انرژی نیست