تاریخ:

1390

مجری:

لاله کاردر

کلیدواژه ها:

حمل­ونقل، ترانزیت، تحلیل هزینه و زمان

ایران یکی از کشورهای مهم در مسیرهای ترانزیتی معروف دنیا می‏باشد به طوری که محل تقاطع دو کریدور معروف شمال به جنوب و غرب به شرق است. ولی متاسفانه در کشور ما از ظرفیت‏های ترانزیتی به خوبی استفاده نشده و بیشتر مواقع بارهای ترانزیتی از کریدورهای رقیب عبور می‏نمایند. در این راستا، در این پروژه سعی شده است مسیرهای ترانزیتی در ایران مورد تحلیل قرار گیرد و مقایسه‏ای با کشورهای هم جوار و کریدورهای رقیب صورت گیرد. به این منظور ابتدا فرایندهای ترانزیت ریلی و جاده‏ای در ایران استخراج شده و در مرحله بعد از جنبه هزینه و زمان تحمیل شده در فرایندها، مقایسه‏ای با کشورهای هم جوار خواسته شده(ترکمنستان، ازبکستان، قزاقستان) انجام گرفته است. در این مقایسات نتایج نشان می‏دهد که هزینه‏ های مستقیم ترانزیتی از جمله تعرفه‏ های انبارداری، گمرک، هزینه‏ های حمل و نقل و .... در کشورهای همجوار خواسته شده تفاوت چندانی با ایران ندارد و حتی در بعضی از مواقع هزینه‏ های مستقیم ترانزیتی در ایران کم‏تر است. ولی با بررسی بیشتر و با مقایسه کریدورهای رقیب ایران و کریدورهای عبوری از ایران مشخص می‏گردد که در مجموع وضعیت کریدورهای رقیب از جنبه هزینه و زمان از کریدورهای عبوری از ایران بهتر است. آنچه در این مقایسات مشهود می‏باشد، این است که معمولاً زمان ترانزیت از ایران زیاد بوده و این زمان باعث تحمیل هزینه‏ های پنهان در ایران شده است. در نتیجه در انتها سعی شده است راهکارهایی جهت بهبود ترانزیت در ایران داده شود که بیشتر تاکید بر بهبود زمان در ترانزیت از ایران دارند. مهمترین راهکار در این زمینه ایجاد ساختاری با نقش متولی مشترک در امور مربوط به ترانزیت بوده است تا از تصمیمات جزیره ‏ای جلوگیری به عمل آید و مسائل ترانزیت و برنامه‏ ریزی‏ ها به صورت متمرکز دنبال شود.