تاریخ:

اسفند 1391

نویسنده:

احمد تشکینی

کلیدواژه ها:

واردات - صنعت - معدن - تجارت

طی سالهای اخیر فاز جدیدی از تحریم‌ها شامل تحریم بانک مرکزی ج.ا.ا، تحریم صادرات نفت و ... بر علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال شد. مجموعه شرایط محیطی ناشی از اعمال محدودیت های بین المللی حاکم بر اقتصاد کشور به بروز شرایطی همچون کاهش میزان صادرات نفت و صادرات غیرنفتی (پتروشیمی و ...)، کاهش جریان ورودی درآمدهای ارزی به کشور، ایجاد محدودیتهای نقل و انتقال جریان مالی بخش تجارت خارجی، افزایش هزینه های مبادلاتی تجاری-تولیدی، محدودیت در عرضه واردات و ایجاد مشکل در برخی واحدهای تولیدی (کاهش تولید و عرضه) و بی ثباتی و نوسان شدید در بازار ارز منجر شد. به بیان دیگر مجموعه شرایط مذکور به بروز چالش «محدودیت منابع ارزی» در اقتصاد ایران مبدل شد که ضرورت مدیریت منابع محدود از طریق هدایت به بخشهای اولویت دار (حمایت از تولید و ایجاد اشتغال)، مدیریت و تنظیم کارآمدتر بازار کالاها، اولویت دهی تخصیص منابع به کالاهای موردنیاز (اساسی و ضروری) و مدیریت واردات از طریق عدم تخصیص منابع ارزی جهت ورود کالاهای غیرضروری (تحت شرایط خاص) را به امری اجتناب ناپذیر بدل کرد. در این راستا وزارت صنعت، معدن و تجارت در راستای وظایف ذاتی خود مبنی بر سیاستگذاری حوزه¬های تولید و تجارت، اقدامات و سیاست های عملی موثری به منظور مدیریت واردات جهت تخصیص بهینه منابع ارزی (شامل اولویت بندی کالاهای وارداتی، راه-اندازی مرکز مبادلات ارزی، توافق ورود ارز صادرکنندگان در چرخه اقتصادی و...) به انجام رسانده است که گزارش حاضر بدنبال مستندسازی مجموعه این سیاست ها است.