تاریخ:

تير 1392

نویسنده:

بهنام غفاری فارسانی

کلیدواژه ها:

در بازارهای داخلی کشورها به‌ویژه بازارهایی که با انحصار یا تمرکز شدید روبرو هستند نهادهای مختلفی وظیفه حفظ تعادل عرضه و تقاضا در آنها و مراقبت از منافع عمومی را برعهده دارند. از این مراجع با عنوان «نهادهای تنظیم‌کننده بازار» یاد می‌شود که در یک تقسیم‌بندی کلی به دو دسته مقامات رقابتی و تنظیم‌کنندگان بخشی تقیم می‌شوند. نحوه برقراری تعامل میان این دو دسته از نهادهای تنظیمی و جلوگیری از اتخاذ تصمیمات متعارض از سوی آنان که خود می‌تواند زمینه برهم خوردن تعادل بازار، ناامنی و سردرگمی بنگاه‌ها و مصرف‌کنندگان را در پی داشته باشد موضوع پیچیده‌ای است که راه‌حل‌های گوناگونی را در کشورهای جهان یافته است. این نوشتار با تکیه بر مطالعه تطبیقی به بررسی این مقوله و تحلیل وضع نظام حقوقی ایران می‌پردازد.