تاریخ:

1394

مجری:

احمد تشکینی

کلیدواژه ها:

هدف این طرح ارزیابی تاثیر سیاستهای اعتباری بر سرمایه‌گذاری بخش صنعت و معدن می‌باشد. در این راستا از روش‌های آماری، نظرسنجی از خبرگان و اقتصادسنجی استفاده شده است. در بررسی آماری، روند متغیرهای حوزه سیاستهای اعتباری و سرمایه‌گذاری بخش‌های مختلف اقتصادی با تاکید بر بخش صنعت و معدن بررسی شده است. همچنین در بخش نظرسنجی از خبرگان پولی، بانکی و صنعتی، نسبت به اعتبارسنجی مدل مفهومی ارتباط بین سیاست اعتباری و سرمایه‌گذاری اقدام شده است. در بخش اقتصادسنجی نیز از الگوی رگرسیون به‌ظاهر نامرتبط (SUR) شامل سه معادله براساس اطلاعات سالانه دوره 91-1352 استفاده شده است. در مجموع یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که برای بخشهای تولیدی اقتصاد ایران، بویژه بخش صنعت و معدن «میزان تسهیلات» اهمیتی ویژه در تحریک سرمایه‌گذاری دارد. در مقابل، نرخ سود تسهیلات تاثیری بر میزان سرمایه‌گذاری در بخشهای اقتصادی، از جمله بخش صنعت و معدن نداشته است. همچنین واردات کالاهای سرمایه‌ای به‌عنوان یکی از مسیرهای انتقال فناوری نقش بسیار حیاتی در تحریک سرمایه‌گذاری به ویژه در بخش صنعت و معدن دارند. پیام این تحقیق در خصوص سیاست‌های اعتباری معطوف به بخش صنعت و معدن این است که چون میزان تسهیلات موثرترین عامل افزایش سرمایه‌گذاری است، لذا سیاستگذاری مبتنی بر کنترل نرخ سود بانکی باعث کاهش عرضه اعتبارات شده و دسترسی به منابع اعتباری را (به دلیل تشدید تنگنای مالی) کاهش می‌دهد. براین اساس موثرترین استراتژی وزارت صنعت، معدن و تجارت در خصوص سیاستهای اعتباری با هدف افزایش سرمایه‌گذاری، حمایت و پیگیری سیاست نرخ سود واحد برای تمام بخش‌های اقتصادی (و حمایت از آزادسازی نرخ سود در بلندمدت) می‌باشد.