تاریخ:

1389

مجری:

جمشید فهیمی‌فر

کلیدواژه ها:

صادرات غیرنفتی، صادرات ایران، بازار،چین،ایران و چین

تا قبل از انقلاب اسلامی،رابطه ایران با چین صرفاً یک رابطه اقتصادی بود. پس از انقلاب و تا سال‌های اولیه پس از آن نیز این رابطه کماکان ادامه داشت. با وقوع جنگ ایران و عراق،ایران جهت تأمین نیازهای خود به بازارهای شرقی نظیر بازار چین روی آورد. در واقع روابط اقتصادی ایران و چین در اوایل دهه 1990 روبه گسترش گذاشت. در شرایط فعلی، روند تجارت ایران با چین چندان منصفانه نیست. در چند سال گذشته کالاهای چینی به طور مدام به صورت قاچاق وارد ایران شده و علیرغم ضرر دولت از محل عوارض و حقوق گمرکی، مصرف‌کنندگان نیز دچار ضرر فاحش گردیده‌اند. تراز تجاری ایران با چین، بدون احتساب نفت، همواره منفی بوده است. غیر از آن، رقم کسری سالانه به طور متوسط 7/28 درصد رشد یافته و از 672 میلیون دلار در سال 1380 به 9/3046 میلیون دلار در سال 1386 رسیده است. میزان کسری در سال 1386 نسبت به سال ماقبل با رقم 9/3046 میلیون دلار قابل توجه می‌باشد. این میزان بالغ بر 5/95 درصد در مقایسه با کسری سال 1385 (3/1558 میلیون دلار) افزایش نشان می‌دهد. جهت ایجاد تراز مثبت تجاری در زمینه کالاهای غیرنفتی، می‌بایستی در هر دو طرف واردات از چین و صادرات به این کشور، تغییرات اصلاحی اساسی صورت پذیرد و این امکان‌پذیر نیست مگر آنکه با اتخاذ یک استراتژی اصولی بلندمدت، دیدگاه‌های شرکت‌های ایرانی نسبت به چین و کالاهای چینی را تغییر داد. اتخاذ این‌چنین استراتژی نیز تنها با همکاری و تفاهم بین دو طرف امکان‌پذیر است. در شرایط فعلی، وجود یک بازار وسیع، جمعیت انبوه (حدود یک میلیارد و سیصد میلیون نفر)، رشد مستمر همه‌جانبه اقتصادی و حرکت در راستای یک استراتژی قوی و بلندمدت رو به سوی توسعه پایدار چین، از یک طرف، و وجود زمینه‌هایی در اقتصاد ایران مبنی بر آمادگی انجام یک تجارت پایدار با این کشور، از طرف دیگر، نشان از آمادگی دو طرف جهت همکاری‌های بلندمدت و استراتژیک دارد..