موانع ارتقاء رقابتپذیری در صنعت داروسازی ایران (با تأکید بر داروهای زیستی)
- تاریخ:
- اسفند 1396
- نویسنده:
- -
- کلیدواژه ها:
- صنعت داروسازی، رقابتپذیری، داروهای زیستی
گزارش حاضر با هدف احصای موانع ارتقای رقابتپذیری صنعت داروسازی کشور با تأکید بر داروهای زیستی تدوین شده است. برای این منظور، ابتدا سیر تکاملی صنعت داروسازی، شرایط فعلی حاکم بر آن (از دو بعد عرضه و تقاضا) و روند تغییرات متغیرهای کلیدی اقتصادی بررسی شد. سپس با استفاده از نتایج حاصل از مطالعات و مصاحبه با خبرگان صنعت، مهمترین مشکلات پیشروی آن احصا شد. نتایج حاصل از مطالعه نشان داد که: مشکلات صنعت داروسازی را میتوان در دو گروه مشکلات درونبنگاهی (بالا بودن هزینههای تحقیق و توسعه و عدم توانایی شرکتهای داخلی در اختصاص وجوه لازم به آنها؛ فرسودگی خطوط تولید (افزایش هزینه تمام شده تولیدات و در نتیجه کاهش قدرت رقابتپذیری)؛ تعداد زیاد شرکتهای تولیدکننده با مقیاس پایین تولید و ناآشنا با اصول علمی بازاریابی؛ مشکلات مربوط به جذب و حفظ نیروی انسانی متخصص بهدلیل سهم بالای شرکتهای دولتی و شبهدولتی) و فرابنگاهی (نقش بالای دولت در صنعت داروسازی که پیامد آن بهرهور نبودن ساختار مالکیت، کاهش کیفیت بهدلیل قیمتگذاری مداخلهای به روش هزینه افزوده، ایجاد اخلال در چرخه نقدینگی است؛ مشخص نبودن متولی نظام دارویی کشور و در نهایت جزیرهای شدن فعالیتها؛ روابط نامناسب سیاسی و در نهایت رفتار تجویز دارویی پزشکان و عدم پذیرش ریسک استفاده از داروهای داخلی بهویژه داروهای زیستی) طبقهبندی کرد. اما مشکلات اصلی صنعت داروهای زیستی نیز مشتمل بر تدوین مقررات توسط تولیدکنندگان؛ گسستگی زنجیره ارزش؛ مشخص نبودن فرآیند ارزشگذاری فناوری؛ عدم رعایت استانداردهای جهانی بویژه در حوزه کارآزماییهای بالینی؛ نبود زیرساختهای تجهیزاتی لازم بهاندازه کفایت؛ اعمال نشدن برخی تعرفههای وارداتی؛ بیتمایلی بیمهها به پوشش داروهای زیستی و در نهایت حاکمیت ساختار انحصاری در بازار است. در نهایت نیز راهکارهای مرتبط با مقابله با مشکلات هر بخش بهصورت مجزا ارایه گردید.