تاریخ:

خرداد 1397

نویسنده:

میرعبداله حسینی

کلیدواژه ها:

توسعه‌ای، شاخص‌های توسعه‌ای، اقتصاد کلان بین‌المللی، منطقه‌گرایی، کشورهای ساحلی خزر ‌و ایران

مؤلفه‌ها ‌و پیش‌زمینه‌های منطقه‌گر‌ایی در دنیا متنوع است، اما همگی از یک دسته عوامل ‌و شرایط مشابه‌ای برخوردارند که به مولفه‌هایی نظیر جغرافیا، اندازه اقتصاد، مشترکات فرهنگی‌و به‌ویژه اراده سیاسی می‌توان اشاره کرد. استفاده از ظرفیت‌های موجود و توسعه روابط، همکاری‌ها و مناسبات همه‌جانبه با کشورهای ساحلی خزر در سرلوحه تعاملات منطقه‌ای ایران بوده است، به گونه‌ای که در تصمیم‌سازی‌های سیاستی، توسعه روابط و مناسبات با این کشورها اهمیت فراوانی یافته است. این مهم با برنامه‌ریزی و برخورداری از مولفه‌های اقتصاد کلان بین‌الملل مناسب کشورهای حوزه خزر نمود قابل توجهی یافته است. در مقاله حاضر تلاش شده است تا به روش توصیفی-تحلیلی تطبیقی-کتابخانه‌ای و در قالب نظریه‌های همگرایی‌و منطقه‌گرایی، ابعاد اثرگذاری مولفه‌های اقتصادکلان بین‌المللی این کشورها بر توسعه همکاری‌های منطقه‌ای در فرایند تکاملی منطقه‌‌گرایی مطالعه شود. در واقع نظر به اهمیت فراوان توسعه روابط، همکاری‌ها و مناسبات منطقه‌ای برای ایران، دنبال پاسخ‌گویی به این پرسش هستیم که مولفه‌های اقتصاد کلان بین‌الملل چگونه می‌تواند در فرایند تکاملی منطقه‌گرایی و همگرایی ایران با این کشورها اثرگذار باشد؟ پاسخ به این پرسش، آن است که استفاده از ظرفیت‌های اقتصادکلان بین‌المللی گامی بنیادین در توسعه روابط‌و گسترش همکاری‌هاو مناسبات درون‌و بین منطقه‌ای ایران و این کشورها بوده و در صورت جدیت و اراده طرفین در فراهم نمودن زیرساخت‌های همه‌جانبه‌و ظرفیت‌های نهادی‌‌و متعاقبا افزایش جریان مبادلات تجاری دوجانبه و منطقه‌ای، می‌توان آن را نقطه عطفی در فرایند تکاملی همگرایی منطقه‌ای ایران با این کشورها دانست.