تجزیه و تحلیل چالشهای سرمایهگذاری در بخشهای صنعت، معدن و تجارت و راهکارهای رفع آن
- تاریخ:
- ارديبهشت 1401
- نویسنده:
- منصور عسگری ارجنگی
- کلیدواژه ها:
- سرمایهگذاری، بخش صنعت، بخش معدن، بخش تجارت، مدل کلانسنجی، ایران
امروزه توسعه و رشد اقتصادی، دغدغه همه کشورها بوده و تمام کشورها بهدنبال راهی هستند که بتوانند به رشد اقتصادی دست یابند. از سویی دیگر، با توجه به محدودیت منابع و رقابت برای بدست آوردن آنها هر روز سختتر میگردد. تقریباً در طول تاریخ علم اقتصاد، سرمایهگذاری بهعنوان موتور محرک رشد اقتصادی جایگاه ویژهای داشته که شناسائی عوامل موثر بر آن، از اهمیت ویژهای برخوردار بوده است. بخشهای صنعت، معدن و تجارت جزء بخشهای کلیدی به شمار میرود که سرمایهگذاری در آنها نقشی حیاتی در اقتصاد و رشد آن دارد که وابستگی عمیق صنایع گوناگون به سرمایهگذاری، ترکیب و اجزای آن در بخشهای مذکور از اهمیت و جایگاه ویژهای برخوردار است. تاثیرات تحریم در حوزههای مالی عمدتاً از طریق ایجاد محدودیتهای تجاری در زمینه فعالیتهای بانکی و بیمهای و عدم سرمایهگذاری در بخش نفت و گاز به صنایع کشور سرایت میکند. این عوامل باعث افزایش هزینههای تامین منابع کوتاهمدت و بلندمدت ارزی، افزایش قیمت تمام شده محصولات داخلی وابسته به ارز و طرحهای سرمایهگذاری صنعتی در حال اجرا و در بدترین حالت توقف سرمایهگذاریها و طرحهای وابسته به ارز خواهد شد. نتایج برآورد تابع سرمایهگذاری بخش صنعت نشان می دهد ارزش افزوده بخش صنعت (درآمد بخش)، درآمد نفت دوره قبل، نرخ بهره (سود تسهیلات در بخش صنعت)، مانده تسهیلات اعتباری بخش صنعت، عرضه واقعی پول و تحریم بر سرمایهگذاری در بخش صنعت موثر هستند. همچنین متغیرهای ارزش افزوده بخش معدن (درآمد بخش)، درآمد نفت دوره قبل، نرخ بهره (سود تسهیلات در بخش معدن)، مانده تسهیلات اعتباری بخش معدن، عرضه واقعی پول و تحریم بر سرمایهگذاری در بخش معدن موثر هستند و متغیرهای ارزش افزوده بخش تجارت (درآمد بخش)، درآمد نفت دوره قبل، نرخ بهره (سود تسهیلات در بخش تجارت)، مانده تسهیلات اعتباری بخش تجارت، عرضه واقعی پول و تحریم بر سرمایهگذاری در بخش تجارت ایران موثر هستند. جهت افزایش سرمایهگذاری در بخشهای صنعت، معدن و تجارت راهکارهای؛ تحریک تقاضای سرمایهگذاری از طریق کاهش نرخ سود تسهیلات، کنترل نوسانات نرخ ارز و هجینگ ارزی، برنامهریزی برای توسعه سرمایهگذاری رقابتپذیر، تدوین برنامههای منسجم در راستای مشارکت عمومی-دولتی، واگذاری طرحهای عمرانی نیمهتمام، راهاندازی صندوق پروژه ارزی برای طرحهای با رقابت پذیری بالا، تبدیل تجارت به سرمایهگذاری و افزایش هزینههای عمرانی و خریدهای دولت توصیه میگردد.