مطالعات نشان داده است که آثار رفاهی اصلاحات تجاری می‌تواند از منظر مکانی و زمانی در درون یک جامعه متفاوت باشد. این نوشتار که به موضوع فوق پرداخته است، ترجمه و تلخیصی است از فصل سوم کتاب «اثرات توزیعی تجارت: نوآوری‌های تجربی، ابزارهای تحلیلی و پاسخ‌های سیاستی» با عنوان «درس‌هایی از موارد اخیر اصلاحات تجاری در کشورهای درحال توسعه» که توسط بانک جهانی در سال 2021 انتشار یافته و بدین منظور، اثرات توزیعی تجارت در پنج کشور با درآمد کم و متوسط شامل مکزیک، بنگلادش، آفریقای جنوبی، برزیل و سریلانکا را بررسی کرده است. یافته‌های مهمی از این بررسی به منظور درس‌آموزی و ارائه سیاست‌های تجاری برای کشورمان، قابل ذکر است که این یافته‌ها به شرح زیر می‌باشد: 

• مکزیک: اگر چه صادرات کالاها و خدمات این کشور از 7/ 96 میلیارد دلار در سال 1990 به 480 میلیارد دلار در 2018 افزایش یافت (سهم 7/ 18 درصدی صادرات از تولید ناخالص داخلی این کشور به 2/ 39 درصد رسید) اما این جهش صادراتی منجر به بهبود فقر در سطح مناطق این کشور نشد که مطابق بررسی ها، دلایل اصلی آن، عدم توجه به تقویت پیوندهای بین بخشی، جلوگیری از ورود سایر بنگاه‌ ها به صنعت داخلی، پایین بودن تخصیص اعتبار مالی به بخش خصوصی و روند طولانی و پرهزینه حل وفصل اختلافات بین کارگران و کارفرمایان بوده است.
• بنگلادش: این کشور در دهه 1990 از طریق کاهش مالیات بر واردات، کاهش تعداد سطوح تعرفه ای و کاهش متوسط نرخ تعرفه غیر وزنی، گامهای اساسی را برای آزادسازی تجارت خارجی خود برداشت. درنتیجه صادرات این کشور طی سال های 1990 تا 2016 افزایش 2000 درصدی را تجربه کرد. آزادسازی تجارت در این کشور موجب کاهش اختلاف درآمدی زنان و مردان و همچنین اختلاف درآمدی بین مناطق مختلف این کشور شد. از جمله دلایل این موفقیت ها این موارد است: ادغام پی درپی بخش غیررسمی با بخش رسمی بازار کار به دلیل پایین بودن هزینه‌های جابجایی نیروی کار از بخش غیررسمی به بخش رسمی، تفاوت اندک مهارت زنان با مردان در صنعت پوشاک که از مهمترین صنایع تولیدی و صادراتی این کشور است و توجه به نقش واردات مواد خام صنعتی و ماشین‌آلات سرمایه ای برای افزایش تولید صنعت پوشاک.

برای مطالعه بیشتر به سایت itsr.ir مراجعه فرمایید.

دانلود فایل