برگزاری پنجمین جلسه کارگروه مدیریت زیست بوم (اکوسیستم) نوآوری و حمایت از بنگاههای دانش بنیان و نوآفرین
پنجمین جلسه کارگروه مدیریت زیست بوم (اکوسیستم) نوآوری و حمایت از بنگاههای دانش بنیان و نوآفرین باهدف ارتقای کیفی محتوای اولین کنفرانس «پیشرفتهای اخیر و روندهای آینده در صنعت خودرو» در موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی، در ابتدای جلسه کریمی نماینده شرکت فناپ به ارائه گزارشی در خصوص «زیست بوم نوآوری بنگاهی: حرکت از بازیگری به بازیسازی» پرداخت و بر ضرورت شکل گیری زیست بوم نوآوری بنگاهی تاکید کرد.
وی گفت: تغییرات مداوم، نبود قطعیت، پیچیدگی و ابهام در سطح جهانی در عصر حاضر و شرایط خاص ایران موجب افزایش پیچیدگی و ابهام در کشور شده است. در چنین شرایطی، بنگاهها برای توسعه فعالیتها و بقای خود، باید مجهز به نوآوری شوند و شرکتهای بزرگ زیست بومی را حول خود شکل دهند که میتوان آن را «زیست بوم نوآوری بنگاهی» نامید.
وی در تعریف زیست بوم نوآوری بنگاهی افزود: زیست بوم مجموعهای تکاملیابنده از بازیگران، فعالیتها، نهادها و روابط است که نقشی مهم را در عملکرد نوآورانه شرکت ایفا میکند. ویژگیهای کلیدی زیست بوم نوآوری بنگاهی این است که از مرزهای سنتی صنعت گذر میکند و شرکت محور است. بنابراین، زیست بوم نوآوری شرکتی از مفاهیمی چون زیست بوم کارآفرینی و زیست بوم استارتآپی که در مقیاس کلان ملی یا منطقه ای مطرح میشوند، تفاوت دارد. بازی سازی نکته کلیدی است که شرکتها در سطحی از بلوغ خود به جای بازیگری به آن میپردازند.
کریمی تلاش در راستای توانمندسازی بازیگران را یکی از رویکردهای اصلی فناپ در سالهای پیش رو عنوان کرد و افزود: یک شرکت بزرگ همچون رهبر ارکستری عمل میکند که با حرکات، تاکیدها و حتی سکوتهای خود به نوازندگان فرصت میدهد سازهای خود را به خوبی بنوازند و در هماهنگی با یکدیگر یک نوای هارمونیک را پدید آورند. چنین کاری فقط با تکیه بر نوازندگان توانمند و هماهنگ امکان پذیر است. در زمان کنونی که تغییرات سریع و برهم زنندگی های فنی و غیرفنی آشکار شده اند، شرکتها آمادگی روانی بیشتری برای تغییر دارند و به همین دلیل، ضرورت نوآوری بهتر تبیین و درک میشود. در این شرایط، فناپ آماده است تجربیات خود را با سایر بازیگران به اشتراک بگذارد و همکاریهای گسترده تری را شکل دهد.
در ادامه جلسه موسوی نماینده ستاد توسعه فناوریهای حوزه فضایی، حمل و نقل پیشرفته به ارایه گزارش «اکوسیستم چیست» پرداخت و اظهار کرد: اکوسیستم به مجموعه عناصر و بازیگران دولتی و خصوصی (شامل دولت، شرکتها، دانشگاهها، مشاورین، سرمایه گذاران، بانکها، رهبران اجتماعی، سازمانهای پژوهشی، موسسات، شبکههای رسمی و غیررسمی، زیرساختها و …) اطلاق میشود که تصمیمات، عملکرد، نقشها و ارتباطات آنها به طور مستقیم یا غیر مستقیم بر یکدیگر اثر داشته، محیط یک صنعت را شکل داده، جهت استراتژیک و آینده صنعت را معین نموده و زمینه حضور، رشد و حفظ سایر کسب و کارها را در صنعت فراهم میآورد.
وی روابط در اکوسیستم را مبتنی بر دو ویژگی اصلی ثبات و تعامل بین موجودیتها عنوان کرد و گفت: انواع اکوسیستم شامل ارزش محور، شرکت محور، مکان محور و فرهنگ محور است و حاکمان، رهبران و بازیگران خرد به عنوان بازیگران اکوسیستم محسوب میشوند.
موسوی با اشاره به دسته بندی بازیگران اکوسیستم اظهار کرد: در هر زیست بوم بازیگران متعددی فعالیت دارند که مجموعه اقدامات، اثربخشی ها و هم افزایی این بازیگران موجب توسعه آن اکوسیستم خواهد شد. دسته بازیگران را میتوان هر سازمان، نهاد، تیم یا .. دانست که به طور مستقیم یا غیرمستقیم درتوسعه زیست بوم از ابعاد مختلف اثرگذار است. مهارتها، اشتیاق و آورده های هر یک از این بازیگران در کنار یکدیگر موجب هم افزایی و ساخت اکوسیستم میگردد.
موسوی در این جلسه بر توجیهپذیر کردن خروجی اقدامات فناورانه و مدیریت ریسک در فرآیندهای سرمایه گذاری، توسعه فضای شتاب دهی و حمایت از کسب و کارهای نوپا، توسعه زیرساختهای ارتباطی و تجاری سازی محصولات فناورانه، توسعه شبکه های علمی و اتحادهای استراتژیک و توسعه سازوکارهای انتقال و اکتساب فناوری، توسعه دانش بومی و ایجاد رشته-محلهای دانشگاهی مرتبط با حوزه خودروی الکتریکی و ایجاد نهادهای آمار و دانش در حوزه خودروهای الکتریکی تاکید کردند.
وی همچنین بر هماهنگ سازی بازیگران فعال در اکوسیستم، تنظیم قوانین و مقررات متناسب و نظارت بر اجرا و تنظیم استانداردهای تسهیل گری در توسعه خودروهای الکتریکی، توسعه مشارکت بازیگران در ارائه توانمندیها و توسعه منابع پشتیبان و همکاری مشترک نهادهای دارنده منابع، توسعه همکاریهای علمی و تخصصی بازیگران اکوسیستم، ایجاد سازوکارهای حمایت از توسعه بازار و اقتصادی سازی محصولات، توسعه زیرساخت تامین و تسهیل دستیابی به مواد اولیه، آزمایشگاهها و تجهیزات مورد نیاز و افزایش قابلیت اطمینان فناوری، دسترس پذیر نمودن و قابل قبول نمودن محصولات و همگراسازی سازمانها و نهادها با رویکرد افزایش بهرهوری اشاره نمود.